Përshtatja e një romani në një film ose shfaqje televizive është gjithmonë një kumar. Ndërsa disa kanë sukses, siç është seriali Sandman i Netflix, i cili bazohet në serinë e dashur të romaneve grafike nga Neil Gaiman, të tjerët, si disa nga veprat e Anne Rice kanë munguar.
Pastaj ka përshtatje të lojërave video, të cilat pothuajse kurrë nuk duket se funksionojnë.
Por herë pas here, një film ose shfaqje i jep jetë të re materialit burimor ekzistues. Ky është padyshim rasti me komedinë/dramën romantike të Audrey Wells të vitit 2003, Under The Toscan Sun.
Filmi, i cili u bazua në romanin e Frances Mayes me të njëjtin emër, kthen një histori tashmë të mrekullueshme në diçka shumë më kinematografike dhe në fund të fundit emocionale. Nuk ka dyshim se Diane Lane është një nga arsyet kryesore pse.
Në film, Francesja e Dianës arratiset në një pronë të shkatërruar në Itali, pasi zbulon se i shoqi ka një lidhje. Ajo mbështetet nga shoqja e saj, e luajtur nga Sandra Oh, dhe një seri burrash italianë që të gjithë konkurrojnë për vëmendjen e saj. Filmi është simpatik, nuk ka dyshim. Por është injektuar edhe me një patos me të cilin mund të lidhen shumë nga ata që ushqejnë një zemër të thyer. Por Diane iu desh të kishte një epifani për ta kuptuar me të vërtetë këtë vetë.
Pse Diane Lane nuk e kuptoi nën diellin toskan
Në një intervistë nga Vulture, Diane Lanem ndau dashurinë e saj të madhe për Under The Toscan Sun si dhe për shkrimtaren/regjisoren Audrey Wells, e cila vdiq tragjikisht në 2018.
"Më kujtohet që u takova me Audrey për herë të parë dhe ajo më shpjegoi diçka që ishte si një llambë që më fiket në kokë. Nuk e kuptova që kjo grua do të bëhej një shoqe e çmuar në jetën time dhe se llambat që do të dilnin mbi kokën time do të ndodhnin si rezultat i ndërveprimit tonë dhe efektit të saj tek unë për aq kohë sa mund ta mbaja atë në jetën time."
Diane vazhdoi duke thënë se fuqizimi i Audrey-t për të "prerë" vetë dyshimin e saj.
"Kur i thashë asaj, 'Duhet të jem plotësisht i sinqertë me ty. E lexova skenarin dhe nuk e shoh humorin. E di që kam të meta në të kuptuarit tim këtu' - dhe ajo kishte për të shpjeguar fjalë për fjalë diçka që u bë kaq e turpshme për mua në retrospektivë: i gjithë humori buron nga dhimbja. Është distanca që marrim nga ajo dhimbje që na lejon të qeshim me veten dhe çfarë gjëje shëruese është kjo."
Diane Lane e lidhur thellësisht me karakterin e saj në nën diellin toskan
Diane beson se një nga arsyet pse kaq shumë e duan librin origjinal, i cili u shkrua nga Frances Mayes (i cili ka të njëjtin emër me personazhin që luan Diane), është sa i freskët është. Por ajo i vlerëson Audrey Wells për futjen e humorit në të.
"Audrey mori mençurinë e saj të brendshme dhe humorin dhe dashurinë për gratë (dhe veten si një), dhe procesin e rritjes për t'u bërë i pjekur kundrejt të papjekur - duke i besuar më shumë vetes - ajo e futi atë në libër, " Diane tha.
"Tematikisht, kishte një temë të ngjashme: [Libri] u shkrua nga një grua dhe ishte udhëtimi i saj, duke marrë një jetë të re në Itali. Por ajo po e bënte atë me një burrë! Kështu që filmi Audrey po fut udhëtimin e saj dhe kurbën e saj të të mësuarit se si të duash përsëri, nga një zemër e thyer. Dhe është e pabesueshme. Sepse ti kalon nëpër çdo fazë: dyshim, tmerr, keqardhje, dobësi. Gjithçka. Trupat e tua janë në dysheme. Dhe le të filloni nga atje. Aty ku po rrëshqitni në organet tuaja."
Ndërsa intervistohej nga The B altimore Sun, Diane tregoi se ajo ishte tashmë e pajisur emocionalisht për të luajtur rolin kur ai ra në prehrin e saj.
"Unë kisha filluar nga e para disa herë në jetën time në atë pikë," i tha Diane Vulture kur u pyet për komentet e saj.
"Kam pasur guximin të çrrënjos veten dhe të kaloj nga New York City në Kaliforni kur isha 18 vjeç; Unë u transferova në Gjeorgji me një U-Haul pasi ndjeva tërmetin tim të parë. Unë thashë, 'Mirupafshim, duhet të shkoj!' Por u ktheva duke u zvarritur në Kaliforni, i lumtur. Por në Gjeorgji për 20 vjet, duke qenë një banore me kohë të pjesshme me taksa, pranë nënës sime, e tërhoqa veten nga rripat e çizmeve dhe thashë: 'Unë mund ta bëj këtë.' Kam bërë Santa Fe, New Mexico. Unë e rishpika veten në drejtim të tërheqjes së një [zhvendosjeje] gjeografike."
Diane përfundoi duke thënë: "Duhet pak stoicizëm. Duhen disa miq në distancë që ju kujtuan se çfarë po mendonit, pse kjo ishte një ide e mirë. Gjetja e humorit në barrierat kulturore - në rastin e filmit tonë, ishte gjuha aktuale, e cila e bën atë më qesharake - dhe lidhet me poezinë. Është një pjesë e shkëlqyeshme Velcro. Është shumë ngjitëse. Mund ta kuptoni dikë nëse ka vlerësimin e një poezie që ju ndani."
Përfundimisht, Nën diellin toskan u dëshmua se ishte pak poezi që shumë fansa e kuptuan.
"Njerëzit do të më thoshin se e vlerësonin vërtet dhe u ndjenë të prekur nga [Nën diellin toskan]," tha Diane. "Kishte një ndjenjë të ditur, 'Unë vibed atë. Unë vibed ngathtësi dhe triumfi." Ishte sikur të kishim lexuar të njëjtën poezi."
